احمقانه تر از دوست داشتن های یک نفرِه

تنهایی های دو نفره است

دلم خوش نیست غمگینم . . .

کسی شاید نمیفهمد کسی شاید نمیداند . . .

کسی شاید نمیگیرد مرا از دست تنهایی

تو میخوانی فقط شعری و زیر لب آهسته میگویی :

عجب احساس زیبایی … ! تو هم شاید نمیدانی … !

فصل ها پشت سر هم می آیند می روند و تمام می شوند

اما تمام شدنی نیست فصلِ رفتن تو و تنهاییِ من …

این روز ها انسان ها تنهایی ات را پر نمی کنند

فقط خلوتت را می شکنند

یادش ستاره دنباله داری است که

آسمان را بین من و تنهایی قسمت می کند